Het gebeurt me regelmatig. Ik laat me even gaan, ben eventjes niet scherp. En ja hoor, daar ga ik: ik val door de mand. Het kan zijn dat ik heb gevraagd naar iemands sterrenbeeld, of misschien heb ik wel gezegd “ach alles gebeurt met een reden”. Wat het ook was wat mij verraden heeft, zodra mensen ruiken dat ik opensta voor spiritualiteit, voel ik priemende blikken, schuine ogen en opgetrokken wenkbrauwen. Die onuitgesproken veroordeling laat ik natuurlijk gauw weer van me afglijden,   maar...

Soms stokt het schrijven. Je weet dat het verhaal in je leeft, maar de woorden blijven hangen, ergens tussen hart en hand. Dat is vaak het moment waarop ik weet: het is tijd om te kijken, niet te schrijven. Tijdens het Auteursfestival geef ik iets wat ik zelf zo waardevol vind: boekopstellingen . Boekopstellingen helpen schrijvers, makers en vertellers om hun verhaal niet alleen te schrijven, maar ook te begrijpen. Wat leeft er onder de oppervlakte van jouw verhaal? Wat probeert jouw boek jou...

En dan lig ik in duizend stukjes… “Het is zeven uur ’s morgens als de telefoon gaat. ‘Je moeder…mama is dood’. Ik ben 32 als mijn vader...