Een veilige haven voor vrijheid, zelfontdekking, verbinding en begrip

Wat was mijn motivatie voor het schrijven van mijn eerste boek.

Drieëndertig jaar geleden startte ik Transgender Lounge Mariposa, een ontmoetingsplek voor mannen die een dwingende behoefte hadden om zich te hullen in dameskleding. Deze mannen waren meestal getrouwd en vader van kinderen. De lounge fungeerde niet alleen als sociale ontmoetingsplek, maar ook als bron van steun en acceptatie voor mensen die vaak met stigma en angst te maken hadden. Het was een ruimte die de verbondenheid en herkenning tussen de leden van de gemeenschap versterkte. Ik benadruk de emotionele diepgang van deze ontmoetingen en de impact die de lounge had op zowel de bezoekers als op mijn eigen ontwikkeling in het begrijpen van genderidentiteit en expressie.

De lounge was niet alleen een veilige haven, maar ook een symbool van vrijheid. Voor velen was het een eerste stap naar zelfacceptatie, een plek waar je eindelijk jezelf kon zijn, zonder oordeel. Het was een eer om die ruimte te creëren, maar tegelijkertijd ook een zware verantwoordelijkheid, want we wisten allemaal dat het pad van zelfontdekking vaak moeilijk en eenzaam was.

Dat gold vooral voor één transgender persoon, Emiel/Esther, van wie ik hield als van mijn eigen kind. Hij was jong, onzeker en had zoveel te geven, maar worstelde diep van binnen met zichzelf. Hij wilde zijn waarheid vinden, maar de wereld leek hem keer op keer te vertellen dat hij niet goed genoeg was. Het gebrek aan zelfliefde en het onvermogen om zichzelf liefdevol te omarmen, waren de zwaarste gevechten die hij voerde. Op een dag kreeg ik het verschrikkelijke nieuws dat hij zijn leven had beëindigd. De pijn was intens, niet alleen voor de hele gemeenschap maar ook voor mij. Zijn verlies was het moment waarop ik wist dat ik iets moest doen. Zijn dood mocht niet het einde zijn van zijn verhaal. Ik wilde het verwoorden en vond een manier om de pijn van het verlies om te zetten in een verhaal. Mijn eerste boek, “Vlinder in Amsterdam”, werd geboren.

Het schrijven had me zo te pakken dat ik niet lang daarna mijn autobiografie “Kind van Glas” uitbracht. Het is een waargebeurd verhaal over mijn leven met een drugsverslaafde zoon. Een verhaal van onvoorwaardelijke liefde, immense pijn en voortdurende hoop, waarin ik niet alleen de uitdagingen van de verslaving beschrijf, maar ook de innerlijke kracht die nodig is om je kind niet op te geven. Tevens vind ik het belangrijk dit verhaal te delen, zodat andere ouders en naasten van verslaafden kunnen zien dat ze niet alleen zijn. Door mijn ervaringen te delen, wil ik de aandacht vestigen op de impact die verslaving heeft op zowel de verslaafde zelf als op hun dierbaren. Daarnaast wil ik het het belang van zelfzorg en externe steun benadrukken.

Mijn derde en nieuwste boek “Advocaat van de Leugen,” is een intrigerende roman die de lezer meeneemt op een reis door geheimen, moraal en de dunne lijn tussen waarheid en leugen. Het verhaal draait om Max, een advocaat die jarenlang een groot geheim heeft verborgen, een geheim dat zijn hele leven en carrière zal beïnvloeden. Hoewel het verhaal voor een groot deel fictief is, is het gedeeltelijk gebaseerd op een waargebeurde gebeurtenis. Max is een man die altijd zijn professionele en persoonlijke leven gescheiden heeft gehouden. Zijn succes als advocaat komt deels doordat hij een perfecte façade heeft opgebouwd; een façade die zorgvuldig in stand wordt gehouden door de leugens. Maar naarmate het verhaal vordert, worden de muren van zijn geheime wereld steeds fragieler, en beginnen de gevolgen van zijn zwijgen steeds duidelijker zichtbaar te worden. Het verhaal gaat niet alleen over zijn persoonlijke conflict, maar stelt ook belangrijke vragen over de maatschappij en de normen die we creëren. Wat gebeurt er wanneer iemand voor altijd in de schaduw van een geheim leeft?

Hoever kun je gaan om de waarheid verborgen te houden? En wat als het geheim dat je bewaart, een deel van je eigen identiteit is? Met een mix van spanning en emotie is “Advocaat van de Leugen” een verhaal dat niet alleen de grenzen van de waarheid onderzoekt, maar ook de prijs van het verbergen van wie je werkelijk bent. Het is een verhaal dat de lezer uitdaagt na te denken over hoe we onszelf aan de wereld presenteren en wat het betekent om jezelf te verliezen in de leugens die we zowel tegen anderen als tegen onszelf vertellen.

Slot Loevestein

Ik ben bijzonder trots om samen met andere auteurs deel te mogen uitmaken van het auteursfestival op Slot Loevestein. Het idee om te staan tussen gelijkgestemde schrijvers, die net als ik hun verhalen willen delen, vind ik heel bijzonder. Het is niet alleen een kans om mijn eigen werk te presenteren, maar ook om onderdeel te zijn van een gemeenschap van auteurs die elkaar steunen, inspireren en uitdagen.

Het auteursfestival biedt een unieke gelegenheid om mijn eigen stem te laten horen, maar ook om te luisteren naar die van anderen.

Graag tot ziens op het auteursfestival.

Mary van den Brink

www.maryvandenbrink.nl

Mary van den Brink